बङ्गलादेशकी प्रधानमन्त्री शेख हसिना फेरि भारत भ्रमणमा आउँदैछिन्। शेख हसिना सेप्टेम्बर ५ देखि ८ सम्म भारत भ्रमणमा रहनेछिन्। भारत र बङ्गलादेशबीचको सम्बन्धले ५० वर्ष पूरा गरेको छ। शेख हसिनाको भारतसँग यस्तो विशेष सम्बन्ध यस्तो छ उनले चाहेर पनि बिर्सन सक्दिनन्। सन् १९७१ मा भारत र पाकिस्तानबीच युद्ध हुँदा बङ्गलादेश बनेको थियो। योसँगै भारतले नयाँ छिमेकी पाएको छ। यस युद्धका क्रममा शेख हसिना र उनको सम्पूर्ण परिवारको ज्यान खतरामा परेको थियो, त्यसबेला भारतीय सेना अगाडि आयो र उनको ज्यान बचायो। हसिना आफैंले यस बारेमा कथा धेरै पटक उल्लेख गरिसकेकी छिन्, जबकि धेरै सेवानिवृत्त भारतीय सैनिकहरूले पनि यसको बारेमा बताइसकेका छन्।

भारतीय सेनाका रिटायर्ड कर्णेल अशोक ताराले एक पटक अन्तर्वार्तामा खुलासा गरेका थिए कि उनले अगाडि उभिरहेका पाकिस्तानी सेनाका सिपाहीहरूलाई धोका दिएर हसिनाको सम्पूर्ण परिवारको ज्यान बचाएका थिए। १९७१ को युद्धका बेला अशोक तारा मात्र २९ वर्षका थिए र युवा सेना अधिकृतका रूपमा नियुक्त भएका थिए। शेख हसिनाका बुबा र बङ्गलादेशका पूर्व प्रधानमन्त्री शेख मुजिब-उर-रहमानको परिवारलाई केवल दुईजना जवानको सहयोगमा कसरी बचाउनु भयो, त्यो अशोक तारालाई अझै थाहा छ।

त्यतिबेला शेख हसिना आफ्नो नवजात शिशुसँग धानमण्डीस्थित आफ्नो बुबाको घरमा थिइन्। उनको घरबाहिर पाकिस्तानी सेनाका सिपाहीहरु पहरा दिइरहेका थिए। घरभित्र कोही जान पाएनन्। कसैले प्रयास गर्ने बित्तिकै पाकिस्तानी जवानहरूले गोली चलाउन थाल्छन्। कर्णेल ताराका अनुसार शेख हसिनाको घर नजिक पुग्दा उनलाई रोकेर पत्रकारको शव देखाइएको थियो। कर्णेल तारासँग दुईजना मात्र जवान थिए र के गर्ने केही थाहा थिएन। उनी कुनै हमला गर्न चाहँदैनथे किनभने यदि उसले त्यसो गरेको भए घर भित्रका मानिसहरूको जीवन संकटमा पर्ने थियो। कर्णेल ताराले घर भित्रका मानिसहरुको ज्यान जोगाउने निर्णय गरे। उनीहरूले दुवै सिपाही र उनीहरूका हतियारहरू त्यहाँ छोडे। कर्णेल तारा बिना हातहतियार घर नजिक पुगे र घरमा कोही छ कि भनेर सोधे। कर्णेल ताराले पञ्जाबीमा पाएको जवाफ पञ्जाबी भएकोले बुझे। उनीहरुलाई रोक्न गोली चलाउने धम्की समेत दिए। त्यसपछि उसले एक कदम चाल्यो। कर्णेल ताराले पाकिस्तानी सैनिकहरूलाई आफू भारतीय सेनाको अफिसर भएको र पाकिस्तानी सेनाले आत्मसमर्पण गरेको बताए।

पाकिस्तानी सैनिकले यो कुरा पत्याएनन् र कर्णेल तारालाई गाली गर्न थाले। त्यसमा कर्णेल केही समय शान्त रहे, त्यसपछि उनले पाकिस्तानी सैनिकहरूलाई अवस्था बुझ्न भने। जब कर्णेलले पाकिस्तानी सैनिकहरूलाई बुझाउँदै थिए, तब एक भारतीय हेलिकप्टर त्यहाँबाट गयो र कर्णेलले उनलाई हेर्न भने। सिपाहीहरूले यो देखे र अलिकति शान्त भए। कर्णेल यति धेरै बेरमा घरको गेटमा पुगेका थिए। त्यतिकैमा उसलाई कुनै राइफलले आफ्नो शरीर छोएको महसुस भयो। त्यसपछि पनि उनले मुजीब उर रहमानसँग कुरा गरिरहे। ऊ अलिकति नर्भस थियो तर मिशन उनको लागि जीवन भन्दा धेरै मूल्यवान थियो। उनले रहमानसँग २५ मिनेटसम्म कुरा गरिरहे र यसैबीच पाकिस्तानी सेनाका कमाण्डरले बन्दुक लोड गर्न आदेश दिएका थिए। सिपाहीहरूले अन्य घरहरूमा पनि गोली चलाउने आदेश पाएका थिए। तर कर्णेल तारा त्यहीँ उभिइन्। उनले पाकिस्तानी सैनिकलाई भने कि उनीहरु जम्मा १२ जना छन् र यदि उनीहरुलाई केहि भयो भने पाकिस्तानी सेनाका सैनिकहरु आफ्नो घरमा पुग्न सक्ने छैनन्। आत्मसमर्पण गरेमा सोही हेडक्वार्टरमा लैजाने जवानहरूलाई आश्वासन दिइएको थियो। त्यसपछि दुवै पाकिस्तानमा आफ्नो घर जान सक्नेछन्। यही विश्वासमा दुवै पाकिस्तानी सैनिकले आत्मसमर्पण गरे र शेख हसिनाकी आमाले दैलो खोलिन्। उनकी आमाले कर्णेल तारालाई आफू भगवानको छोरा भएको बताइन् जसलाई उनको जीवन बचाउन पठाइएको थियो। शेख हसिनाकी आमाले चर्को स्वरमा ‘जय बङ्गला’ भनिन् र पाकिस्तानी झण्डालाई खुट्टाले कुचेर गरिन्। कर्णेल तारालाई उनको बहादुरीका लागि अशोक चक्र प्रदान गरिएको थियो।