”ढाकछोपे” राजनीतिले गर्नु गरेको छ

राजनीतिले गर्दा यहाँ श्रमिक मरेको छ

गर्नु केही सक्ने होइन ढाकछोप बाहेक

स्वार्थमा नभा‘को स्वाङ पार्नु परेको छ

घाम पानी,दुःख बिमार भन्न पाइन्न तर

हरेक वर्ष बोनस प्रतिशत चैं झरेको छ

एक किश्तीमा कहिल्यै दिंदैन त्यही पनि

के थाह उनेरलाई कसरी गर्ज  टरेको छ

मालिक भन्छ नोक्सान भयो धेर नमाग

भित्र बुझ्दा नेतालाई भने चारो छरेको छ

क्रान्ति अब हुनैपर्छ हक अधिकार लिन

दुःख, ग्लानि र कुण्ठाले मन   भरेको छ

सरकार, मालिक सबै सामन्ती हुन् बुझ्नु

अन्यायले गर्दा क्रान्तितिर मन सरेको छ

कति सहनु यिनेरको अत्याचार युगौं भयो

हाम्रो भविष्य, सुख चैन सब त हरेको छ

उखेलौं अब चियागाछ भविष्य छैन यसमा

रुपियाँ हैन दुःख फल्छ भनाई अन्तरेको छ

नेता, सरकार र मालिकको मिलिभगत छ र

न्यूनतम रोज लागू नहुँदा नै काम खरेको छll