नयाँ दिल्ली: भर्खरै नोएडाका दुई समाजमा दुर्व्यवहारका घटनाहरू देखिएको छ। त्यसपछि पुलिसले दुवै घटनाका आरोपीलाई पक्राउ गरेको थियो। यी मामलाहरूले पनि धेरै वजन बढायो। दैनिक जीवनमा दुर्व्यवहार, असभ्यता, दुर्व्यवहारका धेरै घटनाहरू वरिपरि देखिन्छन्। कहिलेकाहीँ यो यति बढ्छ कि यसमा अप्रिय अवस्था र ठूला विवादहरू उत्पन्न हुन्छन्। यस्ता घटनामा धम्की दिनु पनि सामान्य हो।

एउटै कोलोनी वा अपार्टमेन्टमा बस्ने मानिसले झगडा हुँदा एकअर्कालाई गाली मात्र गर्दैनन्, चिनजानलाई बोलाएर मार्ने धम्की दिने गरेको पनि पाइन्छ। यस्ता घटनालाई बेवास्ता गरिन्छ वा मेलमिलापपछि मुद्दा टुंग्याउने प्रयास गरिन्छ। कानूनको दृष्टिले हेर्दा अश्लिल गाली गर्नु, दुर्व्यवहार गर्नु र ज्यान मार्ने धम्की दिनु दण्डनीय अपराधको श्रेणीमा आउँछ। त्यसो गर्नेहरू विरुद्ध गम्भीर मुद्दा दायर गर्न सकिन्छ। सीआरपीसीको धारा १५४ अन्तर्गत सीधा पुलिस स्टेशनबाट त्यस्ता अपराधहरूमा एफआईआर दर्ता गरिन्छ। एकअर्कालाई दुर्व्यवहार गर्नु भारतीय दण्ड संहिताको धारा २९४ अन्तर्गत दण्डनीय अपराध हो। यद्यपि त्यस्ता धेरै जसो मामिलाहरूमा मेलमिलाप सम्झौताहरू पुगेका छन्, धारा २९४ एक पुनरुत्थान खण्ड होइन। यस खण्डमा दुवै पक्षले राजिनामा दिन पनि सक्दैनन् किनभने पीडित पक्षलाई गाली गर्दा पिडित पक्षलाई मात्रै होइन, जनतालाई पनि हानी पुग्छ।

यस धाराअन्तर्गत अभियुक्तलाई तीनजना महिनासम्म कैद हुनसक्छ। खैर, यस्ता घटनामा अभियुक्तलाई कुनै किसिमको जेल सजाय हुँदैन, जरिवाना तिरिन्छ, तर मुद्दा वर्षौंसम्म चल्छ। अभियुक्त हाजिरीका लागि अदालत जानुपर्छ। जमानत पनि लिनुपर्छ। विवादमा एक अर्कालाई मार्ने धम्की दिनु सामान्य भइसकेको छ। सार्वजनिक स्थानमा पनि यस्ता घटना धेरै हुने गरेका छन्। सडक क्रोधमा पनि मानिसहरूले यस्ता धेरै धम्की दिन्छन्। यस्ता विवादमा कसैले धम्की दिएमा तत्काल प्रतिवेदन लेखेर कारबाही गर्न सकिनेछ। मार्ने धम्कीलाई सामान्य अपराध मानिन्छ तर यो सामान्य अपराध होइन। भारतीय दण्ड संहिताको धारा ५०६ ले मृत्युको धम्की दिएको खण्डमा त्यसो गर्नु अपराध मानिनेछ र त्यस्तो व्यक्तिलाई ७ वर्षसम्मको जेल सजाय हुनसक्ने स्पष्ट उल्लेख छ। यसबारे ठोस प्रतिवेदन पेश गरिनेछ। मुद्दा तयार गरी सम्बन्धित मजिस्ट्रेटमा पठाइनेछ। तर, त्यस्ता मामलाहरूमा सहजै जमानत प्राप्त हुन्छ र त्यसपछि मुद्दा चलाइन्छ।