भारतको छिमेकी देश भुटानमा कोही घरबारविहीन र कोही भोकै रहँदैनन्। भुटान सरकारले सबैको निःशुल्क उपचार र स्वास्थ्य खर्च कभर गर्छ। यो संसारको सबैभन्दा सुखी देशहरूमा गनिन्छ। अध्यात्मिक हिसाबले निकै उच्च मानिने यो देश प्रकृतिसँग नजिक रहेको र यहाँका अधिकांश जनसंख्या गाउँमा मात्रै बस्छन्। भुटानसँग सेना छ, तर चारैतिरबाट घेरिएको हुनाले त्यहाँ नौसेना छैन। भुटानमा वायुसेना पनि छैन र भारतले यस क्षेत्रमा उनीहरूको हेरचाह गर्छ। यहाँका अधिकांश मानिसहरू बौद्ध धर्म मान्छन्। यो लामो समय देखि एक अलग देश हो। सन् १९७० मा पहिलो पटक विदेशी पर्यटकलाई यहाँ आउन अनुमति दिइएको थियो। अहिले पनि अधिकारीहरूले विदेशी प्रभावलाई नजिकबाट हेर्छन्।
भुटान यस्तो देश हो जहाँ सरकारले सबैलाई बस्नका लागि घर दिन्छ र खानाको ग्यारेन्टी दिन्छ। त्यसैले यो देशमा न त भिखारी भेट्टाइन्छ, न घरबारविहीन मान्छे नै। सबैको आफ्नै घर छ। यहाँका मानिसहरू सामान्यतया सुखी जीवन बिताउँछन्। सबैभन्दा ठूलो कुरा त यहाँको उपचार नि:शुल्क छ। औषधिको खर्च पनि सरकारले नै बेहोर्ने गरेको छ। यहाँ कोही भोकै बस्दैनन्। समग्रमा, यो देश यस मामिलामा एसियाको सबैभन्दा खुसी देश हो। यस देशमा जनताको आन्तरिक शान्तिको ख्याल राख्न, सन् 2008 मा सकल राष्ट्रिय खुशी समिति गठन गरिएको थियो। जनगणनाको प्रश्नावलीमा पनि एउटा स्तम्भ छ जहाँ आफ्नो जीवनसँग सन्तुष्ट छ वा छैन भन्न सकिन्छ। त्यहाँ खुशीको मन्त्रालय पनि छ, जसले सकल घरपरिवारको खुशीलाई मापन गर्दछ। यहाँ तिनीहरूको आर्थिक र मानसिक मूल्यहरू बीचको सन्तुलनले जीवनको गुणस्तर निर्धारण गरिन्छ।
भुटानमा कोही पनि सडकमा बस्दैनन्। यदि कुनै व्यक्तिले आफ्नो घर गुमायो भने, उसले राजाकहाँ जानुपर्छ, जसले उसलाई घर बनाउन र खेती गर्नसक्ने जग्गा दिन्छ। भुटानीहरू आफूलाई खुसी र आफ्नो जीवनबाट सन्तुष्ट मान्छन्। प्रत्येक भुटानी बासिन्दालाई नि:शुल्क स्वास्थ्य सेवा पाउने अधिकार छ। दुवै परम्परागत र शास्त्रीय चिकित्सा भुटानमा सामान्य छ। एक व्यक्ति आफैले निर्णय गर्छ, उसले कुन तरिकामा उपचार गर्न चाहन्छ। भुटान पर्यावरणको क्षेत्रमा अग्रणी रहेको छ। त्यहाँ सन् १९९९ देखि प्लास्टिकको झोलामाथि प्रतिबन्ध लगाइएको छ। तम्बाखु लगभग पूर्ण रूपमा अवैध छ। कानूनअनुसार देशको ६० प्रतिशत भूभागमा वन हुनुपर्छ। अद्भुत प्राकृतिक दृश्य र अद्भुत संस्कृतिको बावजुद, यो अझै पनि धेरै हदसम्म पर्यटनबाट सुरक्षित छ, र यो जानाजानी गरिएको छ। तिनीहरूले रूखहरू बढ्नमा पनि विशेष ध्यान दिन्छन्। सन् २०१५ मा भुटानले एक घण्टामा ५० हजार रुख रोपेर विश्व कीर्तिमान बनाएको थियो।
भुटानमा अहिले चीजहरू द्रुत गतिमा परिवर्तन हुँदैछन्। राजधानी थिम्पुमा स्मार्टफोन र कराओके बारहरू अहिले सामान्य भइसकेका छन्। यहाँको जनसंख्याको बहुमत युवाहरू हुन् र सामाजिक सञ्जाललाई सहजै स्वीकार गरेका छन्। जसका कारण फेसनमा वृद्धि भएको छ र राजनीतिको खुलेर चर्चा भइरहेको छ।
भुटानमा विदेशीसँग विवाह गर्न प्रतिबन्ध लगाइएको छ। राजाले आफ्नो विशिष्टता र बाँकी संसारबाट अलगाव जोगाउन सक्दो प्रयास गर्छन्। तर, त्यहाँका राजालाई भने यो नियम लागू हुँदैन। सबै आवश्यक अनुष्ठानहरू पूरा गरेपछि मात्र एक जोडी एक परिवार बन्छ। त्यहाँको नियम छ कि एक पुरुष महिलाको घरमा आउँछ र जब उसले पर्याप्त पैसा कमाउँछ, उसले उसलाई अर्को घरमा लैजान सक्छ।