पाकिस्तानको अग्लो हिमाल केटुमा अर्का आरोहीको मृत्यु भएको छ। यी पर्वतारोही अष्ट्रेलियाका थिए र उनको यो हिमाल आरोहण गर्ने क्रममा मृत्यु भयो। केटु विश्वको दोस्रो अग्लो हिमाल हो। अष्ट्रेलियाली पर्वतारोहीको पहाडबाट खसेर मृत्यु भएको बताइएको छ। अष्ट्रेलिया र पाकिस्तानका अधिकारीहरूले यो जानकारी दिएका छन्। अहिले उनको शवको खोजी भइरहेको छ। यो हप्ता यस्तो तेस्रो घटना हो। यसअघि क्यानडाका दुई पर्वतारोही पनि पत्ता लगाउन सकेका थिएनन्। त्यसपछि उनीहरुको शव केटुको क्याम्प १ र क्याम्प २ बीचमा भेटिएको थियो। केटु पाकिस्तानको सबैभन्दा खतरनाक पर्वत श्रृंखला हो। जान्नुहोस् किन भनिन्छ यो संसारको सबैभन्दा खतरनाक ठाउँ।

चीन-पाकिस्तान सीमामा अवस्थित केटुलाई विश्वको सबैभन्दा घातक ठाउँ मानिन्छ। यसको उचाइ ८,६११ मिटर अर्थात २८,२५१ फिट छ। जबकि सगरमाथाको उचाई ८८४८ मिटर छ। सन् २००८ मा यहाँ एकै दिन ११ आरोहीको आरोहणका क्रममा मृत्यु भएको थियो। यो अहिलेसम्मकै सबैभन्दा खराब दुर्घटना थियो। सन् १९५४ देखि हालसम्म ८७ आरोहीले यसलाई जित्ने प्रयासमा आफ्नो ज्यान गुमाइसकेका छन्। पाकिस्तान अल्पासाइन क्लबका सचिव करार हैदरीले अहिलेसम्म ३७७ आरोहीले मात्रै यसलाई जित्न सकेको बताए। सगरमाथाको कुरा गर्ने हो भने ९ हजार पटक आरोहण भइसकेको छ भने यस प्रयासमा तीन सयजनाको ज्यान गएको छ। केटुको स्थान सबैभन्दा चुनौतीपूर्ण छ। काराकोरम दायरामा अवस्थित केटुको सबैभन्दा ठूलो चुनौती पाकिस्तानमा यसको स्थान हो। यो ठाउँ आफैमा निकै खतरनाक छ र यहाँ प्रवेश गर्नु आफैमा ठूलो चुनौती हो किनभने पाकिस्तान यस्तो देश हो जुन पर्यटकका लागि राम्रो मानिँदैन। यस्तो अवस्थामा यो देशको भिसा पाउनु आफैमा ठूलो चुनौती हो। केटु एउटा ग्लेशियर हो जुन अन्य हिमनदीहरू जस्तै होइन। यहाँ पदयात्रा आफैंमा कठिन काम हो। हिमाल र हिमालको हिउँका कारण आरोहण गर्न निकै कठिन छ। यो हिमालको चुचुरो आरोहण गर्न २० मध्ये एकजना मात्रै सफल हुने विश्वास गरिन्छ। जसका कारण यसलाई विश्वको सबैभन्दा खतरनाक हिमाल मानिन्छ। केटुमा मृत्यु दर २५ प्रतिशत भन्दा बढी छ भने सगरमाथामा मृत्यु दर मात्र ६.५ प्रतिशत छ। केटुमा जाडो सबैभन्दा खतरनाक हुन्छ। त्यस मौसममा यहाँ हावाको गति २०० किलोमिटर प्रतिघण्टा हुन्छ र तापक्रम -६० डिग्रीसम्म पुग्छ।

जाडो याममा आठ पटक मात्रै यसलाई जित्ने प्रयास गरिएको छ भने एक पटक मात्रै सफल भएको छ। केटुमा प्रकृति कम निर्दयी छैन। यो हो जहाँ नेभिगेसनमा सबैभन्दा ठूलो कठिनाइहरू आउँछन्। धेरै आरोहीहरु पनि बाटो बिराउँछन्। ८० डिग्रीको सिधा पहाड जो कोहीको ज्यान लिन पर्याप्त हुन्छ। यसबाहेक हिमपहिरोको लागि कुनै निश्चित समय छैन। हिउँको आँधीले जुनसुकै बेला मार्न सक्छ। हिमनदीका चुचुराहरू कहिलेकाहीं विस्फोट हुन्छन्।