युवराज घलेभाइ, गान्तोक सिक्किम

*************

आजकल  म

सत्ताको जटिल छायामुनि बाँचिरहेको छु

र हेरिरहेछु

ममाथि बर्सिने बितन्डाहरु

म जे पनि हुनसक्छु

फगत अस्तित्वको भूमि

अथवा यही भूमिमाथिको प्राणी

अहिले म भन्दैछु कि

म देश हुँ कि फगत माटो

अथवा सात समुद्रपारि भनिने

खुनी साम्राज्यको आकाशबाट उड्ने

गिद्दले झैँ  आँखा गाडिरहेको स्वर्णभूमि

मेरा वरिपरि किन उड्दै छ

प्रशान्त द्वीपको

कुटिल मनोरथी आततायी यान?

किन आउँदैछ

मेरो माटोमाथि दुःस्वप्नको

बासी सास

अथवा अकालवधमा परेका

लासहरुको सिनोको गन्ध

किन बग्दैछ मेरा वरिपरि?

म आफ्नै शिरमाथि हेरिरहेछु

ममाथि सत्ता बस्छ कि

काला कागहरूको बथान?

आजकल म

सत्ताको मुकुन्डोभित्रको

अनेक रहस्यहरु खोज्दैछु

हेर्छु आफ्नै वक्ष वरिपरि

गम्छु आफैँभित्र

छाम्छु मानिसहरुका धमनी र सुस्त स्पन्दन

आजकल मेरो

मस्तिस्कभरि विचारको बेगले भन्छ

म नागरिकहरुको आश्रय हुँ कि

सत्ताका मतियारहरुले लुछ्ने मांसपेशी

मेरा अङ्गमा किन सलबलाउँदै छन्

भियतनामको चिहानबाट भागेका

सेता जुम्राहरु?

आजकल म

आततायी समयको

भीषण आतंकबाट गुज्रिरहेको छु

आफ्नो अमित गौरवको रक्षामा

खोजिरहेछु भूमिपुत्रहरुको मार्चपास

र सुनिरहेछु सपुतहरुको पार्श्वध्वनि

मेरो मथिङ्गलमा घुमिरहेछ

चेतनाको मौलिक तरंग

र सोचिरहेछु,

ममाथि नागरिकहरुको सत्ता बस्छ कि

कठपुत्लाहरुको मृदङ्ग नाच?

अन्तिम युद्धको मेरो उद्घोष

मै हुँ मेरो वक्षमाथिको शैलाधिपति

म च्यात्छु तमाम असमान संधिसर्पनका  

जाली हस्ताक्षरहरु

म आफैँ लेख्छु

मेरो पौरखले भिजेको माटोको कथा

आजकल म सत्ताको

कुरुप छायामा देखिरहेछु

स्खलित विचारका शिखण्डीहरुको

ढोगी दस्तावेजका नक्कली पानाहरु

आजकल म

तमाम सत्ताहरुको बर्खिलाप

एउटा नयाँ जग खानिरहेछु।